برزيل با نام رسمي جمهوري فدراتيو برزيل بزرگترين و پرجمعيّتترين كشور آمريكاي جنوبي است. پايتخت آن برازيليا و زبان رسمي آن پرتغالي است. مساحت برزيل ۸٬۵۱۵٬۷۶۷ كيلومتر مربع و جمعيت آن بر اساس تخمين در سال ۲۰۱۹ حدود ۲۱۰ ميليون نفر است برزيل كه منطقه وسيعي را بين مركز آمريكاي جنوبي و اقيانوس اطلس در بر ميگيرد، شرقيترين كشور قاره آمريكاست و با كشورهاي اروگوئه، آرژانتين، پاراگوئه، بوليوي، پرو، كلمبيا، ونزوئلا، گويان، سورينام و گويان فرانسه هممرز است. در حقيقت، برزيل به جز اكوادور و شيلي با تمامي ديگر كشورهاي آمريكاي جنوبي مرز مشترك دارد.
برزيل داراي زمينهاي كشاورزي وسيع و جنگلهاي استوايي است؛ و با داشتن منابع طبيعي گسترده و نيروي كاري غني قدرتمندترين اقتصاد آمريكاي جنوبي است.
برزيل مستعمرهٔ پرتغال بود و اين كشور تنها كشور قاره آمريكاست كه مردم آن به زبان پرتغالي سخن ميگويند. برزيل كشوري چندمليتي است و جمعيت آن متشكل از نژادهاي اروپايي، سرخپوستان آمريكا، آفريقائي و نيز آسيائي است. مذهب اصلي اين كشور كاتوليك كليساي رم است. بخش اعظم جنگلهاي آمازون در خاك برزيل واقع شدهاست(۶۰٪)
پيش از آنكه كريستف كلمب وارد قاره آمريكا شود منطقهايكه امروزه به نام برزيل ميشناسيم محل زندگي اقوام توپي و گوآراني بود.
با ورود پرتغاليها در سال ۱۵۰۰، برزيل مستعمره شد. پرتغاليها بردگاني از نقاط ديگر قاره آمريكا بدانجا آوردند. بيشتر بردگاني كه به برزيل آمدند از آفريقا بودند.
برزيل توسط پرتغاليها مستعمره شد نه اسپانياييها كه اكثر قاره آمريكا را گرفته بودند. در سال ۱۸۰۸ برزيل مركز امپراتوري پرتغالي شد. در اين زمان شاه جان ششم (Dom João VI) از تهاجم ناپلئوني پرتغال كنار كشيد و براي خود در ريودوژانيرو حكومتي بر پا ساخت.
جنگلهاي باراني آمازون يكي از ثروتمندترين نواحي دنيا از نظر منابع طبيعي است.
برزيل محدودهاي وسيع از سواحل شرقي آمريكاي جنوبي را اشغال كردهاست و همچنين شامل مناطق بسياري از مركز اين قاره نيز ميشود؛ و با كشورهاي اروگوئه در جنوب و آرژانتين و پاراگوئه در جنوب غربي همچنين با بوليوي و پرو در غرب و با كلمبيا در شمال شرقي همسايهاست و با ونزوئلا و سورينام و گويان و در آنطرف آب با گويان فرانسه نيز در شمال مرز مشترك دارد. اين كشور از شمال به نيمكره جنوبي كشيده شدهاست.
عواملي چون اندازه و آب و هوا و منابع طبيعي غني اين كشور را متمايز كردهاست. برزيل پنجمين كشور از لحاظ وسعت در جهان بعد از كشورهاي روسيه، كانادا، چين و آمريكا است؛ و در قاره آمريكا (شمالي و جنوبي) سومين كشور از لحاظ وسعت ميباشد. وسعت اين كشور ۸٫۵۱۱٫۹۶۵ كيلومتر است كه ۵۵٫۴۵۵ كيلومتر آن را آب شامل ميشود.
عوارض زمين در برزيل نيز تنوع بسيار زيادي دارد كه شامل تپهها، كوهها، جلگههاي پست كوهها و زمينهاي باير است. ارتفاع بيشتر مناطق برزيل بين ۲۰۰ تا ۸۰۰ متر است. مناطق مرتفع اصلي بيشتر در قسمت جنوبي كشور قرار دارند و كلاً بخش جنوبي كشور ناهموارتر است. از ديگر ويژگيهاي جغرافيايي برزيل وجود رود آمازون در اين كشور است كه بزرگترين و پرآبترين رود دنيا و دومين رود طويل جهان است. اين رود به اقيانوس اطلس ميريزد.
تنوع آب و هوايي زيادي در برزيل وجود دارد اما بخش بزرگي از آن گرمسيري است و پوشيده از جنگلهاي باراني آمازون كه در حوضه آب ريز رود آمازون بوجود آمدهاند. با اين حال برزيل داراي پنج آب و هواست كه عبارتند از گرمسيري در مركز، كوهستاني، نيمه خشك در شمال شرقي، استوايي در شمال و معتدل در جنوب. آب و هواي استوايي به صورت بسيار بارز در شمال اين كشور ديده ميشود اين مناطق به صورت واقعي فصل خشك ندارد و در واقع فصل خشك آنجا تنها كمتر از فصل باراني بارش دارد اما آن ميزان بارش هم قابل توجهاست.
برزيل با در اختيار داشتن بخشهاي گسترده و توسعهيافته كشاورزي، معدن، توليد، خدمات و نيز نيروي كار، داراي توليد ناخالص داخلي (برابري قدرت خريد) بيش از ساير كشورهاي آمريكاي لاتين است و اين امر برزيل را تبديل به قدرت اقتصادي منطقه كردهاست. برزيل در حال گسترش حضور خود در بازارهاي جهاني است. مهمترين صادرات برزيل را هواپيماي داراي بال ثابت، قهوه، وسايط نقليه، سويا، سنگ معدن آهن، آب پرتقال، فولاد، منسوجات، كفش، گوشت و تجهيزات برقي تشكيل دادهاست.
بر اساس گزارش صندوق بينالمللي پول و بانك جهاني، برزيل نهمين اقتصاد بزرگ جهان از نظر برابري قدرت خريد و يازدهمين قدرت اقتصادي جهان از نظر نرخ دادوستد بازار است. برزيل داراي اقتصاد متنوع درآمد متوسط است و نيز داراي تنوع از نظر سطح توسعهاست. بيشتر بخش صنعتي اين كشور در بخشهاي جنوب و جنوب شرقي اين كشور تجمع يافتهاست. منطقه شمال شرقي فقيرترين منطقه برزيل است، اما اين منطقه نيز در حال جذب سرمايهگذاريهاي جديد است.
برزيل داراي تنوع زيستي بسيار زيادي است، و بسياري از نژادها و گروههاي قومي را درخود جاي دادهاست. در كل، برزيليها نوادگان چهار گروه مهاجر هستند:
سرخپوستان آمريكا، بوميان برزيل، كه نوادگان گروههاي انساني هستند كه در حدود ۹۰۰۰ سال پيش از ميلاد مسيح، از سيبري به سمت برزيل مهاجرت كردند و با عبور از تنگه برينگ به برزيل رسيدند.
استعمارگران پرتغالي، كه از زمان كشف برزيل در سال ۱۵۰۰ تا زمان استقلال اين كشور در سال ۱۸۲۲به اين كشور مهاجرت كردند.
بردگان آفريقايي كه از سال ۱۵۳۰ تا پايان دوران انتقال برده در سال ۱۸۵۰ به برزيل وارد شدند.
گروههاي متنوع مهاجران از اروپا، آسيا و خاورميانه كه در اواخر سده نوزدهم و اوايل سده بيستم به برزيل پا گذاشتند.
۷۴درصد از مردم برزيل كاتوليك هستند. برزيل داراي بيشترين شمار كاتوليكها در بين كشورهاي جهان است.
شمار پيروان مذهب پروتستان در حال افزايش است، اين شمار در سال ۱۳۸۸ خورشيدي به ۴/۱۵ درصد ميرسيد.
۴/۷ درصد از جمعيّت برزيل خود را منكر وجود خدا، كافر يا بيدين ميدانند.
شهر سائوپائولو:
اين شهر با داشتن 12 ميليون نفر جمعيت يكي از پرجمعيت ترين شهر هاي اين كشور بوده و به عنوان اصلي ترين شهرهاي صنعتي در آمريكاي جنوبي شناخته شده است. شما مي توانيد در اين شهر فرهنگي از مليت هاي مختلف را مشاهده كنيد.
شهر ريودوژانيرو:
اين شهر با داشتن 450 سال قدمت خود دومين شهر بزرگ كشور برزيل مي باشد كه در سواحل اقيانوس اطلس واقع شده است و يكي از ديدني ترين و گردشگرپذيرترين شهر هاي كشور برزيل مي باشد.
شهر برازيليا:
در سال 1960 به شكل رسمي پايتخت اين كشور شناخته شد و از مهمترين شهرهاي سياسي در آمريكاي جنوبي به شمار مي رود.
كوه شوگِرلوف (Sugar Loaf Mountain):
يكي از زيباترين جاذبه هاي شهر ريو و هم چنين از معروف ترين جاذبه هاي كشور برزيل، همين كوه زيباست كه بازديدكنندگان را به دنيايي از سحر و جادو و سفري آميخته با تفريح و سرگرمي دعوت مي كند و خاطراتي ناب و فراموش نشدني برايشان رقم مي زند. اين جاذبه با داشتن چشم اندازي فرهنگي، طبيعي، تاريخي و توريستي، نقطه ي مهمي از شهر ريو محسوب مي شود. اين كوه به عنوان عنصري طبيعي، ما را به دوره ي دريانورداني مي برد كه به خليج Guanabara آمدند و در قالب يك پديده ي جغرافيايي، تاريخ قاره ي آمريكا را نمايش مي دهد.
مجسمه ي مسيح منجي (Statue of Christ the Redeemer):
تصويري كه خيلي ها از شهر ريو در ذهن دارند، تصوير مجسمه ي مسيح منجي است كه در بالاي كوه "كوركووادو" (Corcovado) قرار گرفته و با آغوشي باز به بازديدكنندگان اين شهر خوش آمد مي گويد. اين مجسمه كه يكي از عجايب هفتگانه ي جديد در دنياست و در ارتفاع 710 متري از زمين قرار گرفته، كل شهر را در سيطره ي خود دارد. ساخت اين مجسمه در سال 1931 به پايان رسيد. ارتفاع آن 30 متر است و عرض مجسمه به دليل دست هاي باز حضرت مسيح در طراحي آن، به 28 متر مي رسد.
ساحل كوپاكابانا (Copacabana Beach):
يك تلاقي شگفت انگيز ميان دريا و خشكي و محبوب ترين خط ساحلي شهر ريو!
اين ساحل بلند و پرپيچ و خم كه روزگاري فقط يك زمين هلالي شكل شني و ساكت و سوت و كور بود، امروز با دنيايي از تفريح و سرگرمي و سرشار از حس فعاليت و سرزندگي به طول 4 متر گسترده شده است.
جزيره ي پاكوئتا (Ilha de Paqueta):
جزيره ي پاكوئتا كه در خليج گوئانابارا (Guanabara) قرار گرفته، يك جاذبه ي توريستي و مكاني آرام و دنج براي فرار از شلوغي و هياهوي شهر است.اين جزيره نزديك به 20 درخت بائوباب (baobab) (يك گونه درخت آفريقايي) دارد. يكي از اين درختان Maria Gorda نام دارد كه ساكنين ريو براي خوش شانسي آن را مي بوسند
كليساي جامع سنت سباستين (St. Sebastian Cathedral):
به اين كليسا، كليساي جامع ريو دو ژانيرو نيز مي گويند. معمار اين بنا، ادگار فونسكا (Edgar Fonseca) است كه با الهام گرفتن از اهرام مخروطي شكل ماياها، شكل مخروطي اين كليسا را با سبك معماري مدرن تلفيق كرد و بنايي باشكوه و استثنائي را خلق كرد كه 8000 متر فضاي داخلي و 75 متر ارتفاع دارد
موزه هنر سائو پائولو ( Museu de Arte de Sao Paulo ، MASP ):
موزه هنر سائوپائولو كه محلي ها آن را به Masp مي شناسند . هر چند كه در سال 1968 افتتاح شده و قدمت چنداني ندارد، با اين حال جامع ترين و معروف ترين كلكسيون هنر غرب آمريكاي جنوبي را در خود جاي مي دهد. شما در اين موزه مي توانيد آثار هنري متعلق به امپرسيونيست ها و اعجوبه هاي هنر مدرن مثل رينور، ون گوك ، ماتيس، مانت ، دبرت، پيكاسو و ميرو را مشاهده كنيد.در كنار اين مجموعه 73 مجسمه برنزي قرار دارد كه فقط توسط دگاس معروف ساخته شده ه اند
آبشار ايگواسو (Iguazu Falls)
آبشار ايگواسو (يا ايگوازو) كه از 275 آبشار مجزا تشكيل شده است ، يكي از بزرگترين و شناخته شده ترين آبشارهاي جهان است . اين آبشار كه به تازگي به عنوان يكي از عجايب هفت گانه دنيا انتخاب شده است ، در مرز ميان كشور آرژانتين و برزيل واقع شده است. تقريبا 80 درصد اين آبشار در داخل پارك ملي ايگواسو قرار گرفته است و به همين دليل است كه گردشگران با بازديد از اين پارك علاوه بر اين آبشار ، مي توانند از جاذبه هاي ديگر درون اين پارك نيز ديدن كنند.
مركز حيات وحش گورا اوگا (Guira Oga Wildlife Center):
گورا اوگا مركز نجات ، توان بخشي و پرورش حيات وحش است. اين مركز داخل جنگلي بزرگ و زيبا قرار گرفته كه آبشارهاي ايگواسو را احاطه كرده و بازديدكنندگان مي توانند به همراه يك راهنماي تور از اين حيات وحش ديدن كنند. اين مكان جايي است كه بازديدكنندگان چيزهاي جالب و زيادي راجع به تاريخ حيوانات و اينكه يك احياگر چگونه به نجات اين حيوانات مي پردازد ، ياد مي گيرند.در نتيجه براي علاقمندان به حيات وحش ، كساني كه از تماشاي پرندگان رنگارنگ و حيوانات عجيب و منحصر به فرد جنگل هاي برزيل لذت مي برند ، توصيه مي شود كه بازديد از اين منطقه را هرگز از دست ندهند.
آبشار سالتوس دل ماندي (Saltos del Monday):
اين آبشار بزرگ و زيبا در داخل پارك Municipal Park Monday قرار دارد كه واقع در پاراگوئه است .طول آبشار بيشتر از 40 متر است و از سه آبشار كوچكتر و تعدادي آبشار جزئي تشكيل شده است.اگر از بين سه كشور هم مرز (پاراگوئه ، برزيل و آرژانتين) كشور پاراگوئه را انتخاب كرديد ، اولين جايي كه در اين كشور مي رويد بايد همين مكان باشد كه خاطره اي به ياد ماندني را براي شما از اين كشور به جا بگذارد.گرچه اين آبشار در مقايسه با آبشار بزرگ ايگواسو بسيار كوچك تر است ، اما مكاني است كه ارزش يك بازديد يك ساعته را قطعا دارد.در اين پارك يك بالابر هم وجود دارد كه به شما امكان اين را مي دهد كه از منظره ي پشت به تماشاي اين آبشار زيبا بنشينيد