راهنماي سفروگردشگري-طبيعت گردي-جاذبه هاي گردشگري و توريستي

آبشارهاي ايگواسو برزيل

در سال ۱۵۴۹ يك سياح اسپانيايي به نام كابزا دو واكا در حال پياده روي در مسير رودخانه، آبشارهاي عظيمي را كشف كرد و آنرا Quedas de Santa Maria ناميد كه بعدها به Quedas del Iguazu تغيير نام داد. ايگواسو يك اسم بومي از قبايل گواراني امريكاي جنوبي به معني آب بزرگ مي باشد.

آبشارهاي ايگواسو برزيل

در سال ۱۵۴۹ يك سياح اسپانيايي به نام كابزا دو واكا در حال پياده روي در مسير رودخانه، آبشارهاي عظيمي را كشف كرد و آنرا Quedas de Santa Maria ناميد كه بعدها به Quedas del Iguazu تغيير نام داد. ايگواسو يك اسم بومي از قبايل گواراني امريكاي جنوبي به معني آب بزرگ مي باشد.
آبشارهاي ايگواسو به عنوان يكي از عجايب هفتگانه طبيعي دنيا انتخاب شده و در ليست ميراث طبيعي يونسكو به ثبت رسيده است. آبشارهاي ايگواسو از رودخانه اي به همين نام سرچشمه گرفته و در مرز استان ميسيونز آرژانتين و استان پارانا در برزيل قرار دارد.
ارتفاع هر يك از آبشارها بين ۶۰ تا ۸۲ متر مي باشد . تعداد آبشارهاي كوچك بسته به سطح آب در زمان هاي مختلف سال بين ۱۵۰ تا ۳۰۰ آبشار مي باشد.
آبشارهاي ايگواسو در مرز آرژانتين و برزيل شامل ۲۵۷ آبشار در مسيري به طول ۷/۲ كيلومتر مي شود اين آبشار رودخانه را به دو قسمت رود بالايي و رود پاييني تقسيم مي كند. اين رود تا شهر كوريتيبا (مركز استان پارانا) ادامه مي يابد.
بيشتر رودخانه در خاك كشور برزيل و بيشتر آبشارها در خاك آرژانتين قرار دارد. در واقع آبشار به شكل J مي باشد و ۸۰ درصد آن مربوط به آرژانتين و ۲۰% آن مربوط به برزيل مي باشد.
. تقريباً نيمي از جريان آب به درون شكافي به نام گلوگاه شيطان مي ريزد. گلوگاه شيطان U شكل است؛ ۸۲ متر ارتفاع، ۱۵۰ متر عرض و ۷۰۰ متر طول دارد.
آب ايگواسوي پايين در دره اي جمع شده و به رودخانه پارانا مي ريزد، كه در مقابل آن سد ايتايپو بسته شده است. محل تلاقي جريان هاي آب، مرز بين برزيل، آرژانتين و پاراگوئه مي باشد. ايگواسو سالانه جريان آب متوسط ۱۷۴۶ متر مكعب بر ثانيه را توليد مي كند و بعد از آبشار نياگارا رتبه دوم را دارد.

منبع: سايت راهنماسفر